nefes vatan sağolsun

muhteşem bir türk filmi. filmde komutanı oynayan mete horozoğlu askerlik yapmadığı halde komutan rolünde döktürmüştür. askerlik sendromunu gram gram işler. nefistir. (bkz: götür beni gittiğin yere) tüyler diken

askerken bu filmi izleyip aynen şu cümleleri yazmıştım; "dün akşam tekrar izlediğim film. güney doğu anadolu bölgesi'nda, her hangi bir taburun, her hangi bir bölüğünde. yaklaşık 100 askerle birlikte. öylece oturup baktık 57 ekranlık tv'ye. kimse kimseye filmle ilgili yorumlarını söylemedi. ön sıralarda usta askerler, o sandalyelere oturmak için yakalaşık bir yıl bekleyenler, bekleyip de delirenler, delirdikleri için de o ön sıradaki sandalyeler için her türlü kavgayı verenler, ve arka sandalyelerde yeni gelenler, hatta en arkadaki devre kaybı denilen, askeriyenin şamar oğlanlarıyla birlikte.. palaskamı kucağıma alıp da izledim. gazino adındaki boktan kantinde sigara içmek yasak olmasına karşın sigaramı yakıp da izledim. sol elimdeki altıncı parmağım hiç sönmedi. açıkçası sivildeyken de izlemiştim bu filmi. askere gelmezden çok az bir zaman önce. bir de burada izleyeyim dedim. bir sınır karakolunda görev aldığım için. oradaki yalnızlığın aynısını ciğerlerime çektiğim için. her hangi bir askerin sıkıntısını iliklerimde hissettiğim için. mete yüzbaşının meşhur tiradında anladım ben de uyumamam gerektiğini. ki aylardır uyumuyordum zaten. uyumadığım için de gerçekle yalan birbirine girmiş durumda. karman-çorman zihnim. dağların tapusu olmadığı için kendisine devlet tarafından kredi veirlmeyeceğini öğrenen mete yüzbaşıyla aynı hayal kırıklığını yaşadım günlerce. kantinde içecek çay bulamazken, banyo yapamazken, niteliğimin değil de niceliğimin önemli olduğu haykırılırken.. telefon muhabbetleri sonra. istediğimiz an ulaşamadığımız aileler. sevdiklerimiz. ya da sevmeye çalışıklarımız. dışarıdayken asla ve asla içeriyi algılayamayan özgürlük budalaları. öylece debelenip durdum yerimde. sürekli kıpırdadım. içim içimi yedi. eksi 39 derecede nöbet tutan bir askerle aynı çileyi çektiğim için ciğerlerime daha da çok çektim sigara dumanını. o askerlerin elleri üşürken, kulakları kesilirken soğuktan, renkli camın ardındaki kucak dolusu sevgi gönderen orospu çocuklarına ben de kucak dolusu küfür gönderdim. çatışma anı geldiğinde kendi nöbet yerimi düşündüm. karakolun tepesindeki tam otomatik tüfekle bekleyen kendimi. ve her an ölümle burun buruna olup da ölümü dudaklarından öpmenin ne demek olduğunu. öldüğümde organlarımı bağışlamayacak kadar insanlara kızgınlığımı. komutanlara kafa tutacak kadar çıldırışımı. geceleri asla ve asla tahammül edemediğim kendimi. hayatı. zorunlu askerliğin kutsallık sosuna bulandırılışını... öylece oturup izledim. hatmedercesine. yutarcasına. çatışma anı geldiğinde kulaklarım uğuldadı. g-3'ler seri atışa geçtiğinde ben de karakolun tepesinden ateş ettim. düşmanlara değil. herkese. ve her şeye. hatta bir ara tam otomatik tüfeğimin namlusunu gökyüzüne dikip hayallerimi vurdum.. şehit olmak değildi arzum. sadece bitsindi bu zorunlu kutsallık.. bitsin ve gidelim. belki eve. belki de toprağın altına. ne fark eder? dün gece tekrar izledim bu filmi. o insanların nasıl delirdiğini kör gözlere sokan şahane çalışmayı. askerlik hakkında duyduğu her şey sadece ve sadece babalarının-abilerinin anlattıklarıyla sınırlı olan herkesin asla ve asla o ruh halini anlayamayacağı çalışmayı. ve mıhlanıp kaldım komutanına soru soran o egeli askerin sorusuyla; "sen hiç aşık oldun mu komutanım? "evet." "siktir! sende kalp mi var lan!" delirişin filmini izledim. çıldırışın.. film bittiğinde ellerimi parkamın ceplerine sokup, emrah'ın o bilindik şarkısını son ses bağıra bağıra söyledim.. yüzlerce gençle birlikte. gülümseye gülümseye.. içim acıya acıya. sümüğüm aka aka. belki de ağlaya ağlaya. bilmiyorum.

film güzel film ama hiç ciddiye alamadığım film. bu film antalyada çekildi. ben de çekimlerden önce tamamen tesadüf eseri, çekimlerin yapıldığı yere gitmiş bulundum. tahtalıda dağın tepesinde teleferik var antalyada. araçla gidilmiyor. teleferiğe binip karşıya geçince bir baktık ki sete gelmişiz. karakol, nöbet kulübesi vs tek tek baktık. nöbet kulübesinde fotoğraf çekindik. ama film o kadar da etkilemiyor beni. çünkü hani o tepeden karakola baktığınızda kafayı sola çevirirseniz pırıl pırıl deniz görünüyor. phaselis antik kenti, plaj görünüyor. izleyince de aklıma hep bu geliyor.

2 gündür incisözlükte yer alan efsane askerlik hikayesini okuduktan sonra gaza gelip 1 kez daha izledim şuan gözlerim dolu yazıyorum gerçekten harika bir film olmuş Mete Horozoğlu oscarlık bir performans sergilemiş.10/10 luk bir film.2 gündür ağlamaktayım dostlar pert oldum amk hem hikaye üstüne film gidip yatım bare geç oldu.

--- spoiler --- "televizyona bile çıkarsınız. öyle oluyor di mi şimdi. iki dak.. ne iki dakikası! 45 saniyeliğine kahraman olursunuz! 45 saniyeliğine! çıkar süslü püslü bir karı, hüzünlü bir sesle anlatır; 'ekin bulut karakol baskınında şehit düştü.' 45 saniye! sonra da magazin haberleri!" --- spoiler ---

askerliği en iyi anlatan, şimdiye dek çekilmiş en iyi yerli film.

izlemeye başlıyorum hadi hayırlısı

sadece film değil, filmden daha fazlasıdır.

"ben de o dağa gelmek istiyorum.dışarıda kimse beni iplemezdi komutanım.ben şimdi burdan çıkınca ne anlatıcam.benden adam olmaz komutanım.babam da öyle derdi.ama siz yapın bi babalık.beni de götürün o dağa.o dağ beni adam edecek komutanım ." (bkz: filmde kendini görmek)

sen uyursan ölürsün sahnesi ile tüyleri diken diken yapan filimdir. askerliğin zorluklarını mükemmel anlatır.

izlediğim en etkileyici filmdi. filmin yarısını gözlerim dolu halde izledim. harika bir film, tekrar tekrar izlemeye değer. --- spoiler --- buraya sizin için, kahramanınız olmak için gelirler. koşarlar ama anlamazlar neden koştuklarını. yürümek kolay gelsin diye koştururuz onları. --- spoiler --- bir kar yağar ince ince

askere gitmemiş bir kişinin askerlik üzerine çektiği bir filmdir.

boş zamanlarımda açıp izlediğim şahane ötesi askeri film

mükemmel bir film, tek kelimeyle şahane. oyuncu kadrosundaki çoğu isim bu film sayesinde ünlenmiş, levent semerci bir şahesere imzasını atmış. dağ filmiyle karşılaştırılması zannımca çok absürt bir durum çünkü nefes her konuda dağ'ı sollar. i̇zleyin, hak vereceksiniz. komutanın "keşke beni biraz sevseydiniz." sözünden sonra kopuyorsunuz.

oyuncuların karakterleri kendi isimleriyle canlardırdığı, mete horozoğlu'nun harikulade oynadığı gerçek bir olaydan uyarlama film.

kanas uzaktan atıldığında ıslık gibi bir ses çıkarır . duyabildiysen yaşıyorsun demektir

mete horozoğlu efsane oynamıştır

+sen hiç aşık oldun mu? -çok eskiden. +şimdi aşık mısın? -yok. +şiir yazarsan... aşık olursun.

4 kez izlediğim, her seferinde de askerlerin telefon konuşmaları sahnesinde gözlerimi dolduran film. Diğer tüm askeri filmler çizgi film kalıyor bunun yanında. O çatışmada hissediyorum kendimi korkuyorum. Ben olsam ne yapardım diyorum. İkileme düşüyorum sürekli. "Ne zaman bir çiçek görsem kokusunu hissettiğimi söyle ona. Bir de affetsin beni."

Daha iyi bir bütçeyle yapılsa nasıl olurdu acaba diye düşündüğüm bir filmdir.

az önce, yıllar sonra yeniden izleyip bitirdiğim film oldu. ilk izlediğimde de çok sevmiştim, askerde izlediğimde de, şimdi de. yalnız, bu kadar nefis bir filmin uluslararası arenada bir şekilde bilinir olmaması zoruma gitmişti hep. çünkü hem çağının çok ötesinde hem de türkiye gibi bir ülkede işin içine pkk'yı katıp da az ya da çok bir fikir beyan etmesi ve bunu ederken de illa bir tarafa yaranayım gayesi gütmemesi ülke ortalamasının en aşağı 3000 yıl ötesindeydi. çok yakın bir dönemde bu film inanılmaz popüler olacak gibime geliyor. özellikle senaryo, oyunculuk, yönetmenlik ve sinematografi yönünden. zira gerçekten öyleydi. senaryo, yönetmenlik, çekim açıları vb. çağının çok ötesindeydi. ve tekrar ediyorum: tüm bunları, türkiye gibi bir ülkede, pkk üzerinden yaptı. şaheser! az önce söylediğim şeye gelecek olursak; yakın dönemde bu filim uluslararası arenada da aşırı popüler olacak gibime geliyor. keza, türkiye'de de yeniden olacak. uluslararası arenada olacağının en büyük kanıtı ise youtube'daki yabancı youtuberların inceleme videolarında, bu filmdeki efsane, sen uyursan herkes ölür kısmına yaptıkları incelemelere verdikleri tepkiler. hepsi büyülenmiş resmen. mete horozoğlu'na ise bayılmışlar. en çok sevdiğim inceleme videosu için. https://www.youtube.com/watch?v=r8SaBQqsT4g not: altyazı seçeneklerinde türkçe var.

Madridli'nin entirisinde gördüğüm şu analiz videosunu izlemekten geliyorum. Gece gece yeniden izleyesim geldi filmi. Bu arada videoyu da bir kaç kez izledim. Çocuğun tepkileri çok güzel, aşırı etkileniyor komutanın her cümlesinden. Bize dışarıdan bakan birinin tepkilerini izlemek çok keyifli ve merak uyandırıcı. Bizim her şehit gündeminde alışkanlıktan artık duyamaz hale geldiğimiz vatan sağ olsun cümlesine dikkat kesiliyor onu bir türlü idrak edemiyor. Her cümlede şok yaşıyor. Gecenin bu vakti herkese de izletiyorum ayrıca. 25 kişi tüyler diken oturuyoruz şu an.

--- spoiler --- onlar kaçacağına ben bulut oldum güneş dolu yüreğine yağmurlar yağdırdım affet beni çevremi saran bulutları dağıtmaya yetmedi rüzgarım --- spoiler ---

--- spoiler --- bi karısı iki çocuğu bi de yeni aldığı arabası vardı orhanın --- spoiler ---